Υπηρεσίες Coaching
ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΟΥ CINEMA COACHING
Life Coaching
Career Coaching
Business Coaching
Academic Coaching
Screenwriter Coaching
Executive Coaching
Director Coaching
Mentoring στο Cinema Therapy
Εισηγήτρια της πρωτοποριακής μεθόδου «Cinema Coaching»
Δρ. ΛΙΛΙΑΝ ΤΣΙΑΒΟΥ
Ανακάλυψε τον εαυτό σου μέσα από το σινεμά!
Το Cinema Coaching είναι μία καινοτόμος μέθοδος συνεδριών και σεμιναρίων για προσωπική, επαγγελματική και ακαδημαϊκή ανάπτυξη, που βασίζεται στη μεταμορφωτική επίδραση του κινηματογράφου.
Φιλμικό υλικό - αίτημα συνεδρίας
Αναστοχασμός στο ζητούμενο
Μεταμορφωτική αυτογνωσία
Πηγαία αυτοεξέλιξη
CINEMA COACHING
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Cinema Therapy και Cinema Coaching»
Αναστοχασμός και δραστηριοποίηση
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ
σε σεμινάρια Cinema Therapy & Cinema Coaching
Το σεμινάριο με τη Λίλιαν Τσιαβού με θέμα ”Κινηματογράφος και Ψυχανάλυση” άλλαξε τον τρόπο που βλέπω ταινίες. Το θεωρητικό κομμάτι αλλά κυρίως η συζήτηση πάνω σε ταινίες ολόκληρες ή αποσπάσματα μου άνοιξαν μια άλλη οπτική και απάντησαν στο ερώτημα ”γιατί μας αρέσει μια ταινία και γιατί ταυτιζόμαστε με κάποιο ρόλο”. Πολύ δημιουργικό ήταν επίσης το κομμάτι που φέραμε κι εμείς αποσπάσματα από έργα και το συζητήσαμε. Να σαι καλά Λίλιαν!!
Τον Οκτώβριο του 2014 είχα την ευτυχή ευκαιρία να παρακολουθήσω στην Ακαδημία Πλάτωνος, και ειδικότερα στο δίμηνο πρόγραμμα για ενήλικες “Ο πολιτισμόςστην καθημερινότητα”, ορισμένες ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις απο την Λίλιαν Τσιαβού οι οποίες, άν και σύντομες λόγων περιορισμένου χρόνου, μου προκάλεσαν τεράστιο ενδιαφέρον σχετικά με τη διασύνδεση της ψυχανάλυσης με την τέχνη.
Οι αναφορές της σε σχέση με διάφορα είδη τέχνης, τη λογοτεχνία με την εμφατική παρουσίαση του Φάουστ του Γκαίτε, τον κινηματογράφο αλλά και τη φιλοσοφική ματιά σε ότι έχει σχέση με την ψυχανάλυση (βλέπε Ζίζεκ) μου ξύπνησαν πραγματικά την ανάγκη να εντρυφήσω περισσότερο στις αναλογίες ανάμεσα στην τέχνη και τις ψυχικές μας ανάγκες. Την ευχαριστώ λοιπόν για τη γνώση που προσφέρει.
Κατά την παρακολούθηση του σεμιναρίου μου έκανε μεγάλη εντύπωση, πώς ο σκηνοθέτης περιγράφει καταστάσεις κ εικόνες. Τα βιώματα του, η άποψη του και κάποια στοιχεία από την προσωπικότητα του ειναι αισθητά στην σκηνοθεσία του. Η άποψη του, τα μηνύματα που θέλει να στείλει από τις ταινίες επηρεάζουν τον θεατή. Τον βάζουν σε αναστοχασμό, ταυτίζεται, συγκρίνει παρόμοιες καταστάσεις που έχει ήδη ζήσει.
Εντυπωσιαστηκα με το σημαντικό ρόλο που παίζουν η περιγραφή εικόνων και η μουσική στην πλοκή μιας ταινίας.
Στην συζήτηση που είχαμε μου έκανε μεγάλη εντύπωση οτι ο κάθε άνθρωπος από τις ταινίες που έχει δει στο παρελθόν, θυμάται μία ή δύο συγκεκριμένες σκηνές μιας ταινίας που εχει συνδέσει με μια δικιά του εμπειρία που έχει ζήσει.
Η παρακολούθηση ταινιών είναι μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες. Από παιδί προτιμούσα να βλέπω μια ταινία,οποιουδήποτε περιεχομένου, είτε κοινωνική είτε ρομαντική είτε θρίλερ, από το να διαβάζω ενα βιβλίο…
Δεν είχα φανταστεί οτι η δική μου συμπεριφορά μπορεί να αναλυθεί και μάλιστα σε ψυχολογικό επίπεδο! Σε αυτό το σεμινάριο με την εξήγηση των ταινιών και του ψυχολογικού υποβάθρου αυτών, είδα οτι οι δικές μου αντιλήψεις δεν είναι τόσο περίεργες! Χάρηκα που είχα κοινά γνωρίσματα με άλλους ανθρώπους! Το κυριότερο από όλα όμως ήταν οτι έμαθα να “διαβάζω” ένα κομμάτι μου μέσα από τις επιλογές μου!!
Αυτό που μου έκανε εντύπωση κατά την παρακολούθηση των σεμιναρίων έχει να κάνει με την προοπτική. Την πλευρά που βλέπει ο καθένας τα πράγματα. Βλέποντας το ίδιο φιλμ 8 διαφορετικά άτομα, βγάλαμε 8 διαφορετικά συμπεράσματα και μάλιστα ήμασταν βέβαιοι ο καθένας για το δικό του ότι είναι το σωστό. Προφανώς έχει να κάνει με τα βιώματα και τα θέλω του καθενός. Επίσης μου άρεσε ο τρόπος που μας καθοδηγούσε η Λίλιαν στις περιπτώσεις που είχαμε κολλήσει και δεν προχωρούσαμε στο σκάψιμο.
Δηλώνοντας συμμετοχή στο σεμινάριο ”ο κινηματογράφος στο ντιβάνι” είχα στο μυαλό μου ότι θα παρακολουθήσω μια ερμηνεία ή εξήγηση του σινεμά στο σύνολό του. Με εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός ότι μέσα από το σεμινάριο, αυτό που κατάφερα να δω ήταν τελικά τον εαυτό μου. Δεν ήταν κάτι που το αντιλήφθηκα εξ’αρχής αλλά σταδιακά, μέσα από την κουβέντα και τις καίριες παρεμβάσεις της Λίλιαν. Η προβολή σκηνών από ταινίες και η συζήτησή τους μετά, από ένα κοινό που στην πλειοψηφία του απαρτιζόταν από άτομα που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους ήταν ένας έξυπνος τρόπος ώστε να ”ανακαλύψουμε” πράγματα για τους άλλους αλλά και για μας τους ίδιους. Π.χ παρακολουθώντας μια συγκεκριμένη σκηνή ταινίας που εγώ θεωρούσα ότι ήταν αυτονόητο αυτό που έγινε ή ότι δεν θα έπρεπε να γίνει έτσι όπως τελικά έγινε , εντυπωσιαζόμουν στην ιδέα ότι κάποιος άλλος σκέφτεται ακριβώς το αντίθετο από εμένα και κατέληγα να βγάζω συμπεράσματα για το πως τελικά είναι ή έχει ζήσει αυτός ο άλλος!!! Θεωρώντας λοιπόν ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο ως δεύτερη σκέψη μου ήρθε ότι προφανώς και εγώ, οι ερμηνείες που δίνω είναι αποτέλεσμα των δικών μου προσωπικών εμπειριών και επιλόγων.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΝΗΜΕΡΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΣΕΜΙΝΑΡΑ
Εγγραφείτε στο newsletter μας
Ανάδειξη εργασίας μέσα από συγγράμματα
Βιβλία
